Op zoek naar het zadelpunt

Het leek zo ingewikkeld maar het spoor van mijn blik rolt zich als vanzelf uit van kijken naar zien, zo stroomt mijn oog vol als een omgekeerde traan al zie ik je niet en voel ik slechts je blik een opening bij me zoeken; wie kijkt besmeurt de glanzende reflectie maar ik zie het door de vingers als je mijn oog knipperend schoonkijkt terwijl mijn woorden steeds meer uitvloeien en tranend tot zichzelf komen

Soms hield je me vast,
dan leefde ik voor jou
en probeerde je te beschermen,
gaf alles wat ik had 

Ik hield mijn rug zo recht
als ik kon
en het stak me
dat ik het niet droog hield

Wat jij van me vroeg
kon ik niet geven,
het was teveel

Gebroken was ik,
en jij,
je dankte me ijskoud af